Hoi lieve allemaal,

Alweer even geleden ons laatste verhaaltje, maar we hebben het ook zo verschrikkelijk druk gehad. Maar we zullen jullie nu weer op de hoogte brengen.

Zoals we al schreven in ons laatse verhaaltje zijn we vorige week naar Puno en het naastgelegen Lake Titicaca geweest. We hadden geluk want het was soort van carnaval in Puno, echt heel tof. Er zijn dan allemaal dans- en muziekwedstrijden en de mensen zijn supermooi verkleed. Overal staat geschreven dat Puno maar een saai stadje is, maar daar hebben wij dus mooi niks van gemerkt! In Puno een tweedaagse excursie naar Lake Titicaca. In die twee dagen hebben we drie eilanden op het meer bezocht (Tequille, Amantani en Uros) en op het tweede eiland bij een lokale familie wezen slapen. Mooie ervaring; Erik heeft een potje voetbal gespeeld tegen de locals en 's avonds hadden we een feestje in traditionale klederdracht. De volgende dag het derde eiland bezocht wat helemaal van riet gemaakt is, mooi om te zien maar de geur is minder.

De nacht na de excursie nog doorgebracht in Puno en de volgende ochtend vroeg de bus gepakt naar Cusco en gelijk twee excursies geboekt: rondrit door de heilige valei en de jungle trail naar Machu Picchu.

Tijdens de rondrit hebben we de ruines van Pisac, Oyotaytambo en Chinchero bezocht. Een erg mooie maar intensieve dag. 's Avonds briefing voor onze trail naar Machu Picchu, en dan kunnen we de volgende dag beginnen aan het hoogtepunt van onze reis.

De trail is een excursie van vier dagen. De eerste dag hebben we de bus gepakt naar San Luis, om de mountainbike te pakken naar Santa Maria. Het regende verschrikkelijk en of dat niet genoeg wat lagen er mega grote plassen water op de weg. Maar nat is nat dus hebben we er maar het beste van gemaakt, en op de natte schoenen na was het toch een leuke ervaring. Bij aankomst een spelletje Uno gespeeld met onze reisgenoten, gegeten en nog een borrel gedaan in de lokale kroeg. De tweede dag vroeg op, om zeven uur beginnen we aan een wandeltocht die uiteindelijk een uurtje of negen duurde en nog spannend werd omdat we langs een berg moesten waar stenen naar beneden kwamen vallen. We hadden het eerst niet eens zo in de gaten maar toen zowel de gids als de locals begonnen te roepen dat we moesten gaan rennen (get the fuck out of here!), begrepen we toch dat het even serieus was. Uiteindelijk veilig aangekomen in Santa Teresa. Hier hebben we onszelf beloond met een bezoekje aan de hotsprings. Wat kan dat toch genieten zijn. Dag drie begonnen met de zippline. Zes lijnen over de rivier, een mooie ervaring en nou hoefden we lekker vier uur minder te lopen!

De bus zou ons na het zipplinen afzetten in Hidroelectrica waar we zouden lunchen maar dit werd nog een avontuur opzich. Ook op dit stuk van de weg waren er weer stenen gaan glijden en de gids besloot niet verder te gaan. In plaats daarvan moesten we weer terug naar Santa Teresa, waar we een krakkemikkige cablecar moesten pakken over een kolkende rivier. Geen prettige ervaring kunnen we jullie melden. Daarna met twee reisgroepen achterin een soort truck geladen die ons alsnog naar de lunchplek bracht. Vanaf daar nog een uurtje of drie gelopen naar het dorpje Aguas Calientes. Eindelijk weer een keer een warme douche! In Aguas Calientes wat gegeten en toen vroeg naar bed; om ook het laatste stuk naar Machu Picchu te lopen, moeten we namelijk al om half vijf vertrekken. Na 1736 treden gelopen te hebben in de regen waren we er eindelijk, maar toen bleek Machu Picchu in de mist te liggen. Wat een domper! Gelukkig klaarde het aan het eind van de ochtend op en hebben we van zowel Machu Picchu als de zon kunnen genieten. Echt helemaal top! Alle regen, natte schoenen en spierpijn waren in een keer vergeten. We zullen snel foto's plaatsen om jullie een idee te geven, maar eigenlijk moet iedereen zelf een keer hierheen om het zelf te aanschouwen.

Inmiddels zijn we weer terug in Cusco en gaan we genieten van onze laatste twee dagen hier. Donderdag alweer naar het vliegveld voor een verschrikkelijk lange vlucht richting Amsterdam. Maar daar willen we nu nog even niet aan denken.

Tot snel allemaal! Liefs Mylene en Erik